Głęboko polecam historyczne powieści Elżbiety Cherezińskiej Przeczytałam już „Legion”, powieść pisaną jako dokument i opisującą czasy II wojny światowej, a w szczególności tarcia ugrupowań politycznych w Warszawie.

Barwnie opisuje autorka walki września 39 i partyzantkę na terenie Lubelszczyzny.

Ostatnio przeczytałam powieść „Korona śniegu i krwi” z okresu walki o władzę podczas rozbicia dzielnicowego w Polsce.

"Elżbieta Cherezińska kocha Piastów i średniowiecze - czas walki o obszar państwa, ambicji książąt, pychy wielmożów, intryg biskupów, działalności trucicieli, porywaczy i zabójców. W powieści przenika się rzeczywistość historyczna z magiczną, ożywają heraldyczne stwory, tocząc z sobą ponadczasowe wojny. Bohaterowie powieści zmagają się z pożądaniem i duchowością, czując jednocześnie ciężar powierzonych im misji.
Do walki o koronę, jak na rycerskim turnieju, stają książę Przemysł II - popędliwy i kochliwy młodzieniec, Władysław - karzeł o mocy giganta, Henryk - bogaty i próżny książę wrocławski. Polskiego tronu pragną również przedstawiciele obcych dworów. Z trybun turniejowi przyglądają się Bolesław Wstydliwy i jego świątobliwa małżonka Kinga obdarzona magicznymi zdolnościami. Obserwuje te zmagania także skromny kantor, późniejszy arcybiskup gnieźnieński, Jakub Świnka, współtwórca królestwa i Kościoła prawdziwie polskiego. Losy pojedynku może całkowicie odmienić tajemnica skrywana przez znamienity ród Zarembów. Postacie stworzone przez Cherezińską są niemal jak wzięte z kart dramatów Szekspira - działają na krawędzi świata realnego i duchów. Są piękne, rycerskie, ale jednocześnie groźne i okrutne. To świetna męska proza nasycona kobiecą wrażliwością".
Cytuję za Macieje Parowskim i w pełni podzielam to zdanie. Zapraszam wszystkich w świat średniowiecznej Polski. Książka ma 600 stron, ale cóż to za piękny tekst.